De uitnodiging kwam, met de termijn waarin je je kon inschrijven. We hadden er natuurlijk al eerder van gehoord, want onze buren, Toine en Rina waren er al druk bezig mee geweest. Elke keer kwamen ze met enthousiaste verhalen thuis  over hoe mooi het er was en hoe leuk het zou worden. Nou heb ik persoonlijk niks met Frankrijk; Ik was er nog nooit geweest (ja die fransen hè) en ik had dus zo mijn twijfels. En in die week begon mijn werk op school weer, dus kon het wel? Maar met al dat enthousiasme kon ik er niet omheen en na wat lessenruil op werk kon er ingeschreven worden. We gingen mee !

De eerste dag vertrokken we vroeg op weg naar Stein in Limburg om daar (waar mogelijk)
gezamenlijk te vertrekken naar Nuits-Saint-George. In Luxemburg konden we goedkoop tanken ( dat scheelde behoorlijk ) en verder ging de rit, op weg naar de Bourgogne. Het weer was prachtig, zelfs heet. Het hotel was echt uitstekend en de kamers keurig.het enige nadeel was dat 's avonds het koele bier al op was. Maar ja, we zaten in Frankrijk dus; over op de heerlijke wijn !

De eerste rit op donderdag begon  bij een kasteel in Chateauneuf en in colonne gingen we op weg naar het startpunt. Daar aangekomen had Toine gepland om elke paar minuten een team te laten vertrekken, maar het was zo gezellig dat ieder eerst aan de koffie ging. Daar ging Toine z'n planning ! Maar het was een zeer gezellig begin. De rit was een punt tot punt route; je moest een kortste weg vinden  van punt 1 naar 2 en zo verder maar eenmaal gereden wegen mocht je niet meer rijden en ook niet meer kruisen. Ook waren er weggetjes weggelakt op de kaart, dus je snapt dat het een heel gepuzzel werd met flinke omwegen. (wel hele mooie omwegen!)
Ook moest je onderweg naar gefotografeerde dingen zoeken en aantekenen waar de foto's waren genomen en je moest wat vragen over personen en dingen uit die omgeving beantwoorden. Kortom; het was een lange maar prachtige rit waarin we veel gezien hebben van de omgeving.

's Avonds werd de winnaar bekend gemaakt en die werd verblijdt met een heerlijke fles wijn. De avond werd afgesloten met een heerlijk diner buiten bij het restaurant en iedereen ging voldaan en moe naar bed.

De tweede dag begon weer even stralend en 's morgens bij het ontbijt kregen we van Toine de uitleg over wat ons die dag te wachten stond. Nou, dat was heel wat; we kregen weer een kaart uitgereikt en een passer en een rekenmachine. Het werd een onbekende punten-pijlen route.Op de kaart waren op 9 plaatsen rijrichtingen aangegeven die je in ieder geval moest rijden. De route moest je bepalen door in opdrachten een getal uit te vogelen en dat getal moest je dan met behulp van de passer uitzetten in een cirkel rondom een dorp. In de opgave stond dan een andere cirkel gegeven en op het snijpunt van die twee cirkels lag dan je volgende bestemming.Nu hebben twee cirkels samen twee snijpunten, dus er werd ook gegeven in welke richting dat snijpunt gezocht moest worden. Ook moest er weer naar foto's uitgekeken worden en op het eind was er een vraag over een dorp voor echte ingewijden.
Tenslotte moest iedereen weer om 15.00 uur terug in Meursault zijn om daar gezamenlijk een wijnproeverij mee te maken in een heus chateau. Het werd dus een heel gepuzzel en "gepasser" om de route te bepalen en de foto's waren deze maal wat moeilijker te vinden.
Helaas was door het inkorten door Toine (anders konden we niet op tijd bij de wijnproeverij zijn) een richting verkeerd aangegeven en liepen velen vast in een verkeerd dorpje. Dit mocht echter de pret niet deren; Het weer was mooi, de omgeving prachtig en de beloofde wijn die wachtte! Doordat de route door de rijrichtingen toch te volgen was , was iedereen weer op tijd in Meursault. De kelders van het wijnhuis waren heerlijk koel, de (800.000!) flessen wijn heel aanlokkelijk , en de te proeven wijn goed (smaken verschillen nou eenmaal).

Die avond trok Toine het boetekleed aan over de route en werd de eerste prijs weer uitgereikt. Omdat we allemaal eigenlijk wel gewonnen hadden (we hadden tenslotte toch allemaal het eindpunt bereikt) kreeg ieder stel een prachtige Mazda MX-5 op schaal ( 1:24). Het heerlijke diner sloot weer een zeer geslaagde dag af.

De derde dag was iedereen bij het ontbijt weer zeer benieuwd wat Toine en Rina die dag te brengen hadden. Het werd een bol-pijl systeem zonder afstanden en weer foto's en vragen die je moest vinden op de route onderweg. Het leek makkelijker dan het was en ieder vertrok weer met goede moed het stralende weer in.Je moest dus erg uitkijken of het getekende kruispunt/afslag overeenkwam met wat je tegen kwam. Dat bleek dus moeilijker dan het leek Op een gegeven moment waren we wel met 12 Mazda's in een dorpje op zoek naar dat ene getekende kruispunt. Van alle kanten kwamen de Mazda's weer aan op het middenpleintje na alle richtingen geprobeerd te hebben. Gelukkig bracht Rina telefonisch hulp en iedereen kon weer verder; op zoek naar de route en de foto's.  Doordat dit al weer de laatste dag was, was deze keer de route niet zo lang en konden mensen 's middags op eigen gelegenheid nog de omgeving bekijken. Al hadden we de afgelopen drie dagen al veel (zoniet bijna alles) gezien van deze mooie omgeving, lokte toch voor velen nog een extra ritje en anderen genoten op een terrasje in de zon van een welverdiend wijntje of bier. (of fris natuurlijk) .Bij het avondeten buiten werden de dagwinnaars weer bekend gemaakt en ook de mensen die deze drie dagen samen de hoogste score hadden. Deze kregen een echte beker die met trots geshowd kon worden.

De avond werd weer afgesloten buiten met een heerlijk diner en een gezellig natafelen over dit heerlijke uitstapje. De insiders weten nu wat "ducken"is en wie er goed kan trommelen, gooien en  nog meer. Het waren werkelijk 3 heerlijke dagen en ik ben bekeerd over Frankrijk; ik kom er zeker terug! Toine en Rina, bedankt voor al jullie moeite en inzet die ons die heerlijke dagen opgeleverd hebben !!!

Anja van Gils

---