08/09/06 Vertrokken met druilerig weer

Na maanden van mooi weer begon onze eerste buitenlandse MX5 club reis met een uiterst dubieus patroon hetgeen er ons toch niet van kon weerhouden als daklozen aan deze trip te beginnen. Rond Brugge begon de regen serieuze pogingen te ondernemen ons humeur te beïnvloeden doch enige verhoogde druk van de rechtervoet voorkwam dat wij serieuze vochtproblemen opliepen en slaagden wij erin om nagenoeg droog de ferry in Calais te bereiken. Daar troffen wij al enkele medereizigers per MX5 die ook wachtend waren op de eerste boot naar onze bestemming. Het weer begon zich inmiddels aan te passen aan onze ideeën en met een zonnetje en een briesje konden wij na verloop van tijd aan boord om uiteindelijk de andere kant van de weg op te zoeken.

Alvorens dit te doen werden wij bij het verlaten van onze bolides nog getrakteerd op een kakofonie van alarmsystemen die allemaal afgingen bij het beginnende bewegen van de boot. Zo ook het onze, want ondanks dat wij zeer groene leden zijn hebben wij een nieuwe MX5 waar we kei zuinig op zijn. Bij nader inzien leek ons de kans dat ons exemplaar tijdens de overtocht zou worden gestolen zo gering dat wij het alarm maar hebben uitgeschakeld. Met in het vizier de "white cliffs of Dover”, een uur tijdsverschil in ons voordeel en een stralende zon begon nu het echte Engeland avontuur.

Via een zeer schilderachtige route, waarbij wij toch iets van door Huib en Ineke nauwgezette route zijn afgeweken, kwamen we aan in Rye waar een wandeling en de consumptie van een local ice cream, blijkbaar bijzonder, ons eerste contact betekende met de Britse bevolking. Vervolgens door naar Eastbourne waar onze pleisterplaats in een zijstraat van de boulevard bleek te zijn, hetgeen kenbaar werd gemaakt door een paar zwaaiende armen die door een schuifraam zichtbaar waren en bij nader onderzoek bleken vast te zitten aan het lichaam van Huib die zich op pole position had geplaatst en zo succesvol de aandacht van alle deelnemers wist te trekken.

Nadat alle deelnemers waren binnengedruppeld wachtte ons ons eerste diner in het Savoy Court Hotel, waar het bedienend personeel er een sport van maakte om ons een maaltijd naar keuze voor te zetten in een zodanig recordtempo, dat je, voor je het goed en wel in de gaten had, klaar was voor je wandelingetje over de boulevard, een afzakkertje en de weg naar je slaapkamer met danwel twee eenpersoons bedden, een tweepersoonsbed danwel een twijfelaar, wat niet voor iedereen een succes bleek. De recordpogingen om de snelste maaltijd bleven een punt van aandacht voor het bedienend personeel tijdens de hele trip ondanks diverse verstorende acties van enkele MX5 rijders veelal door hinderen van het personeel.

09/09/06 eerste tour dag

Bij het ontbijt, echt engels - onbeperkt, veel, vet en zo ongezond als je het zelf wilde maken- kregen wij het goed verzorgde routeboek uitgereikt met een zak engelse drop om je thuis te voelen in Engeland maar ook het vertrouwde smaakje van drop uit Nederland niet te verliezen. Vanuit de afgesloten parkeergarage beginnen we bij schitterend weer de eerste rit richting noordoosten, over mooie, idyllische weggetjes. Een eerste stop bij Beachy Head, met mooi uitzicht over Eastbourne, en punt waar de meeste zelfmoorden plaats vinden, hetgeen de nieuwsgierigheid van een aantal leden oproept maar uiteindelijk goed afloopt.

Het plaatsje Alfriston met leuke winkeltjes en tearooms is voor veel deelnemers een reden om even te pauzeren en een wandelingetje te maken. De uitbater van een chocoladewinkeltje maakt dankbaar gebruik van de gelegenheid om een aantal van de deelnemers van hun ponden af te helpen (of juist aan een aantal ponden…??, ’t is maar hoe je het bekijkt)

Het Bentley automuseum levert een enorm verdeeld enthousiasme omdat er slecht twee Bentley’s te zien zijn maar daarentegen wel een Nederlandse Daf met rechts stuur en een excusieve Lancia met Nederlands kenteken en links stuur te zien zijn.

Verder bezoeken we die dag mooie parken en een oud stoomtreinspoor en Pooh Country waar een winkeltje om van je ponden af te komen en de Pooh bridge kunnen worden bezocht. De laatste bezoeken we samen met een aantal leden van de Engelse MX5 club die ons assisteren bij de spelregels bij het Pooh spel met stokjes waar wij Nederlanders misschien toch wel een beetje te nuchter voor zijn.

Aan het eind van de dag is er nog gelegenheid de Duddlewell Tea Room te bezoeken. Een tearoom met Poolse serveersters die slechts tot 17:00 uur werken en dat hield in dat wij helaas te laat waren. Dan maar terug naar het hotel en daar wat gedronken, niks mis mee.

10/09/06 tweede tour dag

Opnieuw met prachtig weer vertrokken en of je het gelooft of niet een doosje qualitystreet meegekregen om de conditie van de inwendige mens op peil te houden. Ditmaal gaat de rit richting noordwesten, ook weer over mooie idyllische weggetjes in eerste instantie naar Battle, waar door ons uitgebreid koffie wordt gedronken op het plein voor Battle Abbey, de locatie van de grootste engelse oorlogsnederlaag door de Noormannen in 1066. Daarna het museum bezocht.

Vervolgens ging de rit naar Bodiam Castle, van buiten al een prachtig kasteel, dat je ook nog kon bezoeken.

Via Batemans, met het huis van Rudyard Kipling, (schrijver van Jungle Book) met prachtige tuin, naar The Wheel Inn, een belangrijk kruispunt voor de inwendige mens. Hier hebben we heerlijk geluncht en zijn we weer wat tot rust gekomen.

Na de lunch vervolgen we de route richting Herstmonceaux Castle en het Science centrum. Dit zag er van buiten al indrukwekkend uit, laat staan van binnen. Wij hebben het niet bezocht, en vervolgde onze weg naar Michelham Priory, een groot landgoed, waar dit weekend middeleeuwse feesten waren. Erg leuk om te zien, iedereen liep in klederdracht. Er waren verschillende oude ambachten vertegenwoordigd en er waren zelfs gevechten tussen "echte” ridders in harnassen. Met name door het prachtige weer was dit een uitermate idyllisch gebeuren. Naast het landgoed lag ook nog een watermolen die bezocht kon worden. Al met al hebben wij, en een aantal andere deelnemers, hier een flink deel van de middag vertoefd.

Daarna ging de route weer richting hotel, met onderweg nog het gezicht op "the long man” een tekening in de bergen van een mannenfiguur.

’s Avonds hebben we wederom genoten van een diner in sneltreintempo, waarna Huib en Ineke door Ad, namens de hele groep, in het zonnetje werden gezet voor de fantastische organisatie. Uiteraard werden zij verblijd met de welbekende MX5 fles, en een doosje Quality Street, gevuld met een financiële geste van de deelnemers, om iets leuks mee te doen. Daarna werd de avond voortgezet met live entertainment, een zangeres met keyboard die een zeer gevarieerd repertoire had (zelfs tulpen uit Amsterdam hebben we met z’n allen meegegalmd) en die zowaar nog wat deelnemers op de dansvloer kreeg! Zelfs een engels echtpaar van dik in zeventig, wat ook in het hotel verbleef, ging met wandelstok en al met de voetjes van de vloer. Al met al een zeer geslaagde avond.

11/09/06

De laatste dag alweer. Om optimaal te kunnen profiteren van deze geweldige tocht kozen wij de laatste boot om zodoende via binnenweggetjes terug te rijden naar Dover. Onderweg ook nog diverse MX5-en getroffen en gezamenlijk koffie gedronken en samen opgehaald hoe leuk het was.

Aan boord van de ferry uiteraard weer samenscholingen en aan de overkant in een lint aan de rechterkant van de weg Frankrijk ingestuurd. Helaas was de behoefte aan brandstof voor ons reden om het lint te verlaten en op eigen houtje het laatste deel van de rit uit te rijden.

Samenvattend, het was onze 1e buitenlandse meerdaagse trip, maar zeker niet de laatste. Het was geweldig.

Ellen en Will Broekhuijzen

---