Voordat iedereen vertrokken was liet de zon zich alvast af en toe zich zien en ging vrijwel iedereen met geopende kap aan de rit beginnen. Nog geen 10 minuten onderweg bleek dat de naam  "Holland op z’n smalst” juist gekozen was. De wegen waren precies 1 auto breed en dat zorgde niet alleen voor een tocht met bolletje/pijltje, maar ook een ware puzzeltocht. Er moest serieus berekend worden welke passeerplaats genomen moest worden om tegenliggers de ruimte te geven om zodoende voortgang te boeken op deze bijzondere route. Het valt tenslotte niet mee met zoveel  MX-5’ jes. Wij waren ook niet de enige die op het idee gekomen waren om op deze prachtige weggetjes te gaan rijden. In de loop van de dag zijn we heel wat clubs tegengekomen waaronder een echte Triumph Spitfire club met een aanzienlijke hoeveelheid enthousiaste leden (natuurlijk niet zo veel als onze club), een ondefinieerbare club met auto’s uit de jaren zestig en een Audi TT club met dichte linnen kappen met mensen die vermoedelijk uit een ander soort hout gesneden zijn als de doorgewinterde MX5-rijder.

 Tijdens het genieten van de mooie natuur en de prachtige huizen die wij tijdens de rit voorbij reden realiseerde ik mij dat wij echt in een moeras wonen. Wanneer je links en rechts kijkt zie je water en ligt het waterniveau  bijna hoger dan de weg. Gelukkig hebben we geen  natte voeten gekregen. Nadat we de Reeuwijkse plassen verlaten hadden kwamen we  bij Hekendorp op een dijk. Dit gaf ons wel een geruststellend idee en konden wij de omgeving vanaf een hoger niveau bekijken.