MX-5 Limburg Impressies.

Na verschillende mooie tochten door Nederland en Friesland, was het eindelijk zover…
We zouden een tocht gaan maken door het mooie Zuid-Limburg.

Na een paar weken prachtig voorjaarsweer, verheugde iedereen die zich had opgegeven
zich op dit "buiten”kansje .
Er waren heel wat mensen die besloten hadden om er zelfs een heel weekend van te maken, want de start was vroeg gepland en  Limburg ligt niet naast de deur tenslotte. Bovendien … een mooier excuus voor Lekker Weg In Eigen Land is er natuurlijk niet.

Jammer genoeg was de weersvoorspelling niet erg hoopvol: regen en hagel werd ons beloofd.

Eerst lekker koffie met vlaai bij Hotel Geulvallei in Houthem-St.Gerlach.
Dat smaakte, want wij waren al om 8.00 uur uit de Achterhoek vertrokken.
Hoewel het onderweg inderdaad regende, konden we gelukkig toch met open dak
vertrekken. Heel lang duurde dat niet. Vlakvoor we "het Miljoenenlijntje” zouden oversteken, kwam het verwachte hemelwater naar beneden. Gauw de kap erop,
en even later stond er voor het spoor een heuse MX5 file, een mooi gezicht.

Daarna kwamen de echte verrassingen… Zo groen en glooiend is het landschap en heel afwisselend, soms bijna engels, met de walletjes ter weerszijde van de smalle wegen. Ook zagen we overal kruisbeelden en kapelletjes. Veel fruitbomen stonden in bloei en de
gele koolvelden zorgen ook voor een voorjaarsgevoel. Gelukkig was het dak toen alweer
open en konden we ook de vogels uit volle borst horen fluiten.

Onderweg zijn wij even gestopt bij landgoed Goederaad voor een klein wandelingetje.
In Gulpen waren de terrassen leeg, vanwege het weer. Jammer ! Maar toen begon de zon weer te schijnen en boven op een heuvel was een restaurant. Ideale plek voor een
lunch-stop. Leden van een een Belgische Oldtimer-Club hadden blijkbaar het zelfde idee gehad. Bij het parkeren zagen we een Citroen Traction Avant , een Cadillac  , een lichtblauwe Fiat 500 en nog vele andere prachtige exemplaren.
Wij moesten de handrem stevig aantrekken , want het parkeerterrein was bepaald niet egaal en toen wij net richting het terras wandelden, zagen we tot onze grote verbazing hoe een VW busje er zonder bestuurder vandoor ging, achteruit de bosjes in en gelukkig net op tijd gestopt door een brievenbus die precies op de goeie plaats stond.

Verder ging het weer…. richting het 3-Landenpunt. Daar schijnen wat mensen het spoor
(even) kwijt geraakt te zijn. Onderweg kwamen we ook heel wat wielrenners tegen , die
met ware heldenmoed of doodsverachting ( wie zal het zeggen ) de steile heuvels beklommen. Nog meer genoten wij op dat moment van onze MX-5.

Het laatste stuk van de route bracht ons nog bij de beloofde ijs-boerderij. Zelden zulke
grote ijsbollen gekregen. De lucht werd weer donkergrijs en dus weer snel het kapje erop.

Het bezoek aan Margraten met de eindeloze rijen oorlogsgraven was buitengewoon
indrukwekkend.
 
Bij terugkomst in het hotel scheen de zon alweer en kon iedereen bij de borrel
napraten en vooral nagenieten van een heerlijke dag.

Adiee Limburg, volgend jaar weer ???

Lenneke Boon