2011

aug

Overijssel en Corsorit

- | Ingrid en Gerard Kruidenberg | x

Een mooie rit door de kop van Overijssel & een fraai Theater Corso in Sint Jansklooster…

Alweer voor de 2e keer organiseerden de Mommetjes, Frank & Yvonne, de Corso rit in de omgeving van De Wieden & De Weerribben. Het verslag van vorig jaar en de enthousiaste uitnodiging was voor ons reden om in te schrijven. Dit wilden we zeker niet missen! Dus reden we met open kap op vrijdag 19 augustus richting het alom bekende Kraggenburg in de Noordoostpolder, waar al een paar equipes op het terras aan de koffie met wat lekkers zaten. Één voor één arriveerden uit alle hoeken van het land de Mazda MX-5-jes bij het hotel en werden spontaan onthaald door de organisatie en de al aanwezige leden. Vol spanning werd de lucht in de gaten gehouden – volgens de weersvoorspellingen zou de bewolking snel optrekken en de zon de ruimte krijgen. En dat klopte! Toen we om ongeveer 13.00 uur in colonne naar Sint Jansklooster reden, konden alle kappen open wat dan altijd weer een imposant gezicht is met 13 MX-5-en achter elkaar.

Imposant was ook zeker het Corso met de 14 praalwagens, waarvan sommigen een ongekende hoogte hadden van wel bijna 8 meter hoog. Voor de versiering van de metershoge praalwagens worden hoofdzakelijk dahlia's gebruikt. Het aantal dahlia's verschilt van 150.000 tot 400.000 stuks per corsowagen. De plaatselijke bewoners zijn maanden van tevoren al met de voorbereidingen bezig en dat is te zien ook. De ene wagen is nog fraaier en groter dan de andere en om de wagens heen wordt vaak ook nog een theaterstuk opgevoerd. Uit één praalwagen bijvoorbeeld stapten zo maar ineens een stuk of 9 Maori mannen compleet met tatoeages en lieten een indrukwekkend dans- & schouwspel zien. Na alle wagens te hebben bewonderd, en intussen weer terug op het terras van ons hotel, is er uitgebreid gediscussieerd over welke corsowagen nu de winnaar zou worden. Velen van ons hadden een voorkeur voor de Expeditie 22 vanwege de prachtige kleurencombinatie en de bijzondere technische constructies die van alles mechanisch lieten bewegen. Nu maar afwachten wat het oordeel van de jury ’s avonds zou zijn! Aan het eind van de middag kwam onze voorzitter Herman nog langs om Frank & Yvonne te bedanken voor het wederom organiseren van deze rit en bood hen een heerlijke fles ‘Chateau du Mazda’ aan.

’s Avonds togen we, na een heerlijk en gezellig diner, opnieuw naar het dorp voor d