Autotests | Mazda MX-5 Roadster Coupé 2.0 S-VT GT-L (2012)
13-03-2013 |
MX-5 nieuws |
bo-webexperts |
x |
Autoweek
Doorgaans heeft de Mazda MX-5 een stoffen kap, maar er is ook nog de Roadster Coupé, die is voorzien van een zwaardere hardtop. Een doorn in het oog van de echte MX-5-fanaat, want die zweert bij de softtop. Maar hoe rijdt die Roadster Coupé dan?
Genot is met de nuttelozen. Tenminste, dat is elke keer een logische conclusie zodra je achter het stuur van een Mazda MX-5 stapt. Aan de ene kant is de piepkleine roadster uit Japan zo praktisch als – bij wijze van spreken – een lekkende regenjas, aan de andere kant blijft de MX-5 één van de leukste stuurauto’s die er zijn. Echt nuttig is anders, maar elke kilometer in deze Mazda is een plezier.
Als vanouds volgt het merk met de MX-5 het klassieke roadsterrecept; een relatief laag gewicht, de motor achter de vooras en de aandrijving op de achterwielen. Met een heerlijk vermakelijk weggedrag – en de bijbehorende grote glimlach – als resultaat. Zoals het hoort, zou je bijna zeggen …
Heerlijk sturen
Als we zeggen dat het genot met de nuttelozen is, klinkt het alsof we de Mazda MX-5 betitelen als een zinloze auto, maar dat is zeker niet onze bedoeling. Wel is zeker dat de compacte Roadster Coupé een beperkte kopersgroep aanspreekt: dit is een auto die je koopt als je voornamelijk lekker wilt sturen. Daar is de MX-5 namelijk nog steeds een meester in. Hij is niet heel praktisch, met slechts 150 liter aan bagageruimte en een bijzonder krap interieur, maar die minpunten vergeet je meteen zodra je de eerste bocht in duikt. Omdat de voorwielen niets anders hoeven te doen dan sturen, voel je ogenblikkelijk dat de MX-5 een doelgerichte auto is; het gevoel in de besturing is enorm helder. Al snel heb je door hoeveel je moet insturen om het relatief lage, lange neusje van de auto precies op het juiste punt van de bocht te richten.
Een MX-5 reageert vrijwel meteen zodra je stuurt, zonder dat hij nerveus wordt. Bocht na bocht kruipen bestuurder en auto dichter naar